Juni 2010, na afscheid te hebben genomen van familie en vrienden, loop ik door de gate op Schiphol. Ik vertrek voor minimaal een half jaar naar Engeland om daar als Au Pair te gaan werken. Wat de start zou zijn van een geweldig avontuur!
Hoe het allemaal begon
Nadat ik was gestopt met mijn studie communicatie was ik wat verloren en wist ik niet wat ik nu precies allemaal wilde gaan doen. Ik was 18 jaar en werkte tijdelijk fulltime bij mijn bijbaantje. Altijd kriebelde het al om een tijdje naar het buitenland te gaan, maar ik vond het toch altijd te spannend om door te zetten. Tot ik dus stopte met mijn studie en echt ging nadenken wat ik zou willen doen. Na een middagje googlen kwam ik terecht bij het Au Pair programma. En heel eerlijk, ik was direct verkocht. Een prachtig programma waar jij jezelf tegenkomt, groeit, valt en opstaat.
Na mijn keuze en aanmelding voor het Au Pair programma in Engeland kon de spannende tijd beginnen. Na het invullen van heel wat formulieren, het maken van een fotoalbum, het schrijven van een brief en een interview, kon de zoektocht naar een geschikt gezin in Engeland beginnen. Wat staat me allemaal te wachten? Waar kom ik terecht? Wat voor een gezin zal het zijn? Mijn droom was altijd om naar Amerika te gaan, maar dit is een 12 maanden programma en ik wilde het liefst 6 maanden weg. Ik wilde heel graag mijn Engelse taal verbeteren en was nog nooit in Engeland geweest, dus ik koos toch voor Engeland. Ik kon mijn geluk niet op toen bleek dat ik gematched was met een Amerikaans-Argentijns gezin in Engeland! Na wat telefoongesprekken en vele e-mails, waren we er beide uit; wij zijn een perfecte match. Door het dolle heen was ik. De overige voorbereidingen werden getroffen en in juni 2010 stond ik dus te snotteren op Schiphol.
Internationale familie
Zoals ik als schreef was mijn gastgezin half Amerikaans en half Argentijns en ze hadden op dat moment drie kinderen; Walter Jr. (4 jaar oud), Jeremy (3 jaar oud) en Gabriël (1 jaar oud). Drie jongens, die mijn kleine broertjes werden. Al snel was de klik er in het echt ook en beleefden we samen een geweldige tijd.
(T)huis
Eastleigh was mijn thuis. Een klein plaatsje net boven Southampton in het Zuiden van Engeland. Natuurlijk had ik er over gedroomd om Au Pair te zijn in Londen, maar stiekem was dit perfect. Zo kon ik meer van Engeland zien en was Londen een mooie plek om af en toe een weekend naar toe te gaan, met het OV. Eastleigh had alles wat ik nodig had: een winkelcentrum, bioscoop, parken, sportclubs en een treinstation. Binnen 10 minuten stond ik dan al in Southampton, de grote stad.
Dagelijks leven
Mijn dagelijks leven bestond vooral uit het spelen met de jongens, veel knutselen, buitenspelen, naar playdates gaan, knuffelen en samen genieten. Ik bracht op ten duur de oudste twee naar (pre)school en bracht de rest van de dag met de kleinste door. Mijn baby Gaby! Daarnaast had ik voldoende vrije tijd om wat van het land te zien, te gaan sporten, te gaan zingen bij een koor en op stap te gaan met nieuwe vrienden. Als Au Pair is het enorm makkelijk om Au Pair vrienden te maken en daarnaast vond ik het ook echt tof om lokale vrienden te maken. Zij hebben er allemaal voor gezorgd dat ik weinig heimwee heb gehad. Ook is mijn familie en zijn mijn vrienden nog mij komen opzoeken en hebben zij gezien hoe ik naar mijn zin had.
Heden
Hoe het contact nu is? Perfect! Ik spreek vooral mijn gastmoeder, Stacy, bijna dagelijks, ook al wonen ze weer in Amerika. Ik help haar zelfs met studiereizen te organiseren voor Amerikaanse studenten en zo hebben we samen al twee weken doorgebracht in Amsterdam, Nicaragua, Scandinavië, Oost Europa en staan er nog veel meer reizen op het programma. Inmiddels hebben mijn jongens er nog een zusje en een broertje er bij gekregen en zijn ze natuurlijk niet meer zo klein als ze toen waren. Ik ben ze gaan opzoeken in Amerika, mijn gastmoeder is mijn beste vriendin en ik ben peettante van Gaby geworden. Het contact zal altijd bijzonder blijven en ik mis ze nog elke dag. De band blijft zo bijzonder van beide kanten en op het moment dat ik dit typ, komen er tranen naar boven. Wat een bijzondere tijd en bijzondere herinneringen. Hopelijk komen er nog heel veel meer herinneringen bij!
Je weet nooit wat het programma je gaat brengen in de toekomst. Het heeft mij dit avontuur opgeleverd, een tweede familie en mijn eigen Au Pair bureau!
Wil jij ook een bijzonder verhaal delen of meemaken? Neem contact met ons op!
Love, Sam
Comments