Hallo allemaal! Ik ben Anne en ik ben net begonnen als Au Pair in Milaan, Italië. Ik zorg voor drie kinderen, een meisje (Maite) en twee jongens (Miro en Ruben) van 3, 5, en 7 jaar oud. Ik ben pas anderhalve week in Milaan, maar het lijkt me leuk om mijn ervaring en het Italiaanse leven met jullie te delen.
Het eerste wat meteen duidelijk was, is dat Italianen van dag tot dag leven. De planning verandert constant en van op tijd zijn is geen sprake. Daarnaast vieren ze in Lombardije (Italiaanse regio waarvan Milaan de hoofdstad is) carnaval waardoor de kinderen een paar dagen vakantie hadden. Al met al heeft dit ervoor gezorgd dat er de afgelopen anderhalve week geen constant ritme is geweest. Wel zou ik jullie graag willen vertellen hoe een ‘normale’ dag er op dit moment uit ziet.
Maite gaat om 08:30 uur naar school en wordt door Alessia (moeder) gebracht. Om 08:30 uur moet ik Miro en Ruben wakker maken om ze klaar te maken voor school. Omdat ik zelf ook klaar moet zijn om de kinderen te brengen, gaat mijn wekker om 08:00 uur. Dit geeft mij de tijd om rustig wakker te worden, te douchen, en aan te kleden. Zodra de jongens wakker zijn, maak ik het ontbijt klaar en help ik (vooral) de jongste met aankleden. Het ontbijt in Italië is niet uitgebreid, wat cornflakes en een sapje, waardoor de kinderen snel klaar zijn om naar school te gaan. In verband met corona moeten Miro en Ruben tussen 09:00 en 09:15 uur op school zijn. Gelukkig is de school om de hoek van het appartement, dus we hoeven nooit te haasten. Op school heeft iedereen een eigen kluisje waar de jassen opgehangen worden en de schoenen gewisseld worden. Zo ziet de onze ochtend eruit, en zodra de kinderen in de klas zitten, begint mijn vrije tijd.
Het eerste wat de Italianen doen is koffie drinken bij een van de velen barretje. Op die manier begin ik dus ook mijn dag. De rest van de dag vul ik op verschillende manieren in. Aangezien ik nog niet zo lang in Milaan ben, heb ik nog genoeg te ontdekken en genoeg tijd om andere Au Pairs te leren kennen. De eerste paar dagen moest het een en ander geregeld worden, zoals mezelf inschrijven bij het politiebureau en het regelen van de Italiaanse lessen. Het werd al meteen duidelijk dat het in Italië allemaal iets anders geregeld wordt dan in Nederland en er wordt dan ook gesproken over de ‘maledetta burocrazia’ (verdomde bureaucratie). Een ding is zeker, in Italië word je meteen ondergedompeld in de cultuur.
Verder is er in Milaan natuurlijk veel te zien, zoals de Duomo, musea, winkelstraten en parken. In Milaan zijn er zowel metro’s, bussen en trams, maar de meeste mensen maken gebruik van de fiets. Dus genoeg tijd om op de oer-Hollandse manier de stad te ontdekken! Daarnaast begin ik met Italiaanse lessen, want de taal leren in Italië is erg belangrijk. Veel mensen spreken geen of nauwelijks Engels, dus het leren van de taal is niet overbodig. Met woorden zoals ‘aspetta’ (wacht even), ‘devi mangiare’ (je moet eten), ‘guarda’ (kijk!), en ‘un caffè per favore’ (een koffie alstublieft) kom je aardig ver, maar dat kan natuurlijk beter!
Om 16:00 uur is de vrije tijd voorbij en moeten Miro en Ruben opgehaald worden van school. In Italië, en vooral in steden zoals Milaan, is het gebruikelijk om na school nog even in het park of op het schoolplein te spelen. Omdat Maite pas om 16:30 uur uit school komt, spelen we meestal op het schoolplein. Dit is ook de perfecte plek om andere Au Pairs te leren kennen! Als de kinderen geen andere activiteiten hebben, zoals zwemmen, muziek, en kunstlessen, blijven we meestal tot 18:00 uur in het park of op het schoolplein hangen. Als het tijd is om naar huis te gaan, spelen de kinderen nog door terwijl Alessia het eten klaarmaakt. Rond 20:00 uur is het etenstijd en tussen 21:00 en 22:00 uur liggen de kinderen op bed. Dit ritme is ook typisch Italiaans en het verblijf bij een gastgezin zorgt ervoor dat je niet aan de cultuur kan ontkomen.
Naast het appartement in Milaan, huren Tommaso (vader) en Alessia ook een chalet in de ‘Montagna’ (bergen). Tijdens de carnavalsvakantie werd hier meteen gebruik van gemaakt en zijn we met z’n zessen naar de Alpen vertrokken. Omdat er in de auto maar plek voor vijf mensen was, ben ik meteen op avontuur gegaan. Ik heb de trein naar Santhià genomen. Tommaso heeft mij van het treinstation opgehaald en waarna we samen richting Chamois, in Valle d’Aosta, zijn gereden.
Eenmaal daar aangekomen moesten we de kabelbaan naar boven nemen omdat Chamois niet met de auto te bereiken is. In verband met corona waren alle pistes dicht waardoor er momenteel alleen de lokale bevolking woont. Het was heerlijk rustig in de bergen en we hebben genoten van de sneeuw! De kinderen vonden het prachtig om te sleeën en om lange wandelingen te maken. Chamois is een bijzondere plek en ik ben het gastgezin dankbaar voor de ervaring en het avontuur! Daarnaast was het een goede start van dit Au Pair avontuur en een speciale manier om elkaar beter te leren kennen.
In de weekenden ben ik vrij en ik kijk ernaar uit om in mijn vrije tijd de andere Au Pairs te leren kennen, op reis te gaan, de Italiaanse taal te leren en ondergedompeld te worden in de Italiaanse cultuur!
La vita è un'avventura con un inizio deciso da altri, una fine non voluta da noi, e tanti intermezzi scelti a caso dal caso.
– Roberto Gervaso
Het avontuur is begonnen, dus laten we er een mooie reis van maken!
Liefs,
Anne